Voetsporen in de sneeuw

Hoi allemaal,

De titel van dit blog kan ik mij nog goed herinneren van een kerstboekje die je vroeg tijdens Kerst van de zondagschool kreeg. Het is wel een passende titel voor vandaag. Nadat we lekker op tijd waren opgestaan na een heerlijke nacht die buiten wel koud was, maar binnen niet, naar het ontbijt. Het bleek met de kou deze dag mee te vallen en pas tegen de avond zouden er weer sneeuwstormen komen, dus we gaan naar Canada.

De heenreis was goed te doen, er lagen nog wel wat gestrande auto's van de afgelopen nacht en ook nu vloog er nog wel eens een auto de kant in, maar dat was niet nodig als je maar rustig aan deed. Na 2 uurtjes rijden waren we bij de falls. Echt leuk om nu op de Amerikaanse kant te staan. Deze fall is kleiner dan die van Canada maar toch ook heel mooi. Het mooiste was toch wel dat we bijna alleen waren. Er was nog een enkele andere mafkees die de kou en de sneeuw trotseerden maar niet veel.

En alles was bevroren het geluid was met de helft afgenomen vanwege het feit dat een groot deel bevroren was. Maar dat is ook heel bijzonder om mee te maken, het komt zelden voor dat deze falls bevriezen, dus we hebben iets bijzonders meegemaakt en gezien. Op de foto's kun je goed zien hoeveel sneeuw er boven in Amerika en bij Canada ligt de grillige foto's geven slecht een beeld hoe het in werkelijkheid er uit zag. Indrukwekkend !!!!!

Heb ook een filmpje gemaakt zal ook proberen die toe te voegen. Door over de regenboogbrug te lopen kom je in Canada en krijg je dus ook een stempel in je paspoort !!!! En op de weg terug naar de USA opnieuw een stempel van Amerika.

In Canada hebben we een vlag gekocht en een pin van Canada. Die van de falls waren erg overdreven en dus niet echt mooi. In het begin dat we er waren hadden we steeds sneeuwbuien maar aan het eind van de middag trok dat allemaal weg en werd het nog helder. Gelukkig was ook de wind weg en dat scheelt een stuk.

Tegen de avond een hotel geboekt bij Victor in de staat New York maar al wel aan de route naar beneden toe. De terugreis leek eerst net zo lekker te gaan als de heenreis, echt na een uurtje ging het sneeuwen en stormen en het werd een gevecht om op de weg te blijven.

We kwamen nog maar langzaam vooruit net als de andere auto's, op een enkele vrachtwagen na, die denken soms echt dat ze alles kunnen !! Nou niet dus een poosje later kwamen we hem tegen, ondersteboven en achterstevoren. Heb er geen foto van gemaakt, was net gebeurd en iedereen moet op letten niet zelf er naast te komen.

Dus we waren blij dat onze afslag kwam en we het hotel al meteen zagen liggen. Wat kun je dat blij zijn dat we veilig op de plaats van bestemming bent gekomen. Maar het was meer dan de moeite waard, we hebben genoten van alles en het bijzondere van al het ijs. Hoop dat de foto's goed overkomen, de immense diepte van deze falls is zo moeilijk vast te leggen.

Ga nu nog lekker even hangen met Jan op de bank en morgen zien we wel weer. We hebben het prima samen, genieten van alles en iedereen.

Groeten van Jan en Anneke die na 35 jaar weer eens in Canada waren.